Afvalbanden, ook bekend als End-of-Life Tyres (ELT), zijn versleten rubberbanden die niet langer veilig te gebruiken zijn op auto’s, vrachtwagens of andere voertuigen. Als ze onbruikbaar zijn geworden, moeten ze worden verwijderd. Dergelijke banden worden meestal op stortplaatsen gedumpt, illegaal gedumpt, gerecycled of verbrand om brandstof of energie te produceren.

Banden op Vuilstortplaatsen

Er liggen momenteel 2 tot 3 miljard banden opgestapeld op legale en illegale stortplaatsen in de Verenigde Staten. De VS is de grootste producent van ELT’s, maar dit is een wereldwijd probleem. Banden vullen stortplaatsen op de planeet.

Banden nemen enorm veel ruimte in en vormen een bedreiging voor het milieu.

Banden kunnen zakken methaangas creëren, waardoor ze naar het oppervlak van stortplaatsen kunnen borrelen. Dit creëert enorme plekken waar muggen en andere ziekte dragende insecten kunnen broeden.

Banden lekken toxines zoals zink, chroom, lood, koper, cadmium en zwavel die de bodem kunnen beschadigen en lokale watersystemen kunnen vervuilen.

Banden vatten vlam In 2017 vatte een bandenstortplaats van drie hectare vlam in Odessa, Texas. De stortplaats bevatte 100.000 banden en het duurde bijna een week voordat de EPA (Agentschap voor milieubescherming) de brand kon blussen. Rook van dergelijke branden kan chemicaliën bevatten zoals koolmonoxide, polychloorbifenylen (PCB’s), dioxines, furanen en benzeen, en ook giftige metalen. Gezondheidsrisico’s van blootstelling aan dergelijke rook kunnen variëren van huidirritatie en ademhalingsproblemen tot kanker.

Gerecyclede Banden

Minder dan 50% van het afval wordt daadwerkelijk gerecycled. Meer dan de helft hiervan wordt verbrand als brandstof.

Het bandenrecyclingproces omvat het versnipperen van banden in kleine stukjes, ze invriezen totdat ze broos zijn om ze vervolgens in kleinere stukjes verpulveren. Deze worden vervolgens gescreend om grote brokken te verwijderen en worden vervolgens door magnetische en vibratiescheiders gevoerd.

De overgebleven componenten kunnen worden gebruikt in bestratings- en dakbedekkingsmaterialen en in andere producten.

Sommige gebruikte banden worden opnieuw gebruikt voor gebruik in bouwprojecten of als kunstmatige dammen en dijken. Deze banden geven echter nog steeds gifstoffen af en kunnen losraken, waardoor tal van milieuproblemen ontstaan. Afvalbanden kunnen dijken en dammen en de oceaanbodem beschadigen en kunnen op stranden aanspoelen.

Rubber muls van gebruikte banden wordt in tuinen en speeltuinen gebruikt en is dan tot kunstgras gemaakt. Van sommig rubber muls is bekend dat deze verbindingen kunnen lekken, die in voldoende hoeveelheden giftig kunnen zijn. De Amerikaanse overheid doet momenteel meer onderzoek naar de veiligheid van gras gemaakt van gerecyclede banden.

55% van de gerecyclede banden wordt verbrand als brandstof bij de productie van energie en bij cementovens. Bij dit proces worden 23 bekende kankerverwekkende stoffen in de lucht uitgestoten.